हिरोइन बन्ने सपना बोकेर फिल्मी क्षेत्रमा हाम फालेका पूर्व मिस नेपाल निकिता चाण्डकको पहिलो फिल्म ब्रेक भएपनि नायिका बन्ने सौभाग्य फेरी प्राप्त भएको छ । पहिलो फिल्म ‘रानीमहल’ निर्माण हुँदै गर्दा बीचमै रोकिए पनि अहिले विराज भट्टसँग ‘साङ्लो’मार्फत् पर्दामा देखिने तयारीमा चाण्डक रहेकी छन् । अहिले फिल्म निर्माणको अन्तिम चरणमा रहेको छ भने फिल्मबाट उनी आशावादी पनि देखिन्छन् । उनले मिस नेपाल २०१७ को ताज पहिरिएकी थिइन् । उनै चाण्डकसँग गरिएको बुराकानीको संपादित अंश यहाँ प्रस्तुत गरिएको छ :-

मिस नेपालबाट पूर्व मिस नेपाल हुँदा कस्तो लाग्ने रहेछ ?
अहिले त म पूर्वको पनि पूर्व भइसकेँ (हाँस्दै)। सायद हामी पहिल्यै तयार हुन्छौँ यस्तो सत्यको सामना गर्न। शिरमा मिस नेपालको ताज सधैँ हुँदैन नि ! कुनै न कुनै समय त्यो अरु कसैको हुन्छ नै । समय आएपछि अर्कोमा स¥यो ताज। म पूर्व भएँ। तर कलाकारको ताज त सधैँ आफ्नै शिरमा हुन्छ भनेर फिल्म क्षेत्रमा आएकी हुँ । अब म हिरोइन भनेर चिनिन चाहन्छु ।

हल्का नरमाइलो त पक्कै लाग्ला नि ! श्रृङ्खलालाई क्राउन पहिर्याउँदाको अनुभव भन्नुस् न ?
हैन, म एकदम तयार नै थिएँ । म मिस नेपाल भएर स्टेजमा क्राउन लगाउँदा त अभ्यास चलिरहेको छ भन्ने लागेको थियो। अस्मी दि(श्रेष्ठ)ले मेचमा बसाउनु भयो अनि क्राउन लगाउनु भएपछि म उभिएँ । वास्तवमा रिहर्सलमा त्यस्तो हुन्छ । क्राउन लगाउँदा मेरालागि रिहर्सलजस्तै भयो । श्रृङ्खलालाई क्राउन लगाउँदा अब उसको पालो हो भन्ने लाग्यो । बधाई दिएँ ।

मिस नेपालको सुखदुःख कस्तो रहेछ ?
मिस नेपाल बाहिरबाट सजिलो देखिन्छ । मिस नेपाल भनेको रातारात स्टार हुने नै हो । तर कलाकारिताबाट चर्चा कमाउन समय लाग्छ । तर ‘ओभर नाइट फेम्ड’लाई ह्यान्डल गर्न निक्कै गाह्रो हुन्छ । साधारण केटी, भर्खरै जिन्दगी बुझ्दै गरेको उमेरमा एकै पटक चर्चामा आउँदा अलमल हुने रहेछ । सम्हाल्न गाह्रो हुने रहेछ । मिस नेपाल भइसकेपछि आउने क्रिटिसिजम सहज तरिकाले लिन अलि पनि गाह्रो हुँदो रहेछ ।

तपाईंलाई भारतीय भनेर पनि आलोचना गरे है ! कस्तो लाग्यो त्यो बेलामा ?
क्रिटिसिजम सुन्न पर्छ । त्यसैले सायद म सुरुदेखि नै तयार थिएँ । तर यत्ति धेरै क्रिटिसिजम हुन्छ भनेर सोचेकै थिइनँ । जब हामी मिस नेपालको अडिसन कोठामा छिर्छौं सबैभन्दा पहिला नागरिकता देखाउँछौँ । नेपालको नागरिकता देखाएर म अडिसनमा सहभागी भएकी थिएँ । म मारवाडी हुँ, त्यो अर्कै कुरा हो । मारवाडी नेपाली हुन् । नेपालमा बहुसंस्कृति, बहु–धार्मिक मानिस छन् । मेरो पुर्खा इण्डियाबाट बसाईँ सरेर नेपाल आए होलान् तर अहिले त म नेपाली नागरिकता हुँ नि !

फिल्मको कुरा गर्रौ है त अब, नेपाली फिल्म इन्डस्ट्रीको अवस्था कस्तो लाग्यो ?
म इन्डस्ट्रीमा जन्मेकै छुइन (अन बर्न चाइल्ड)। मैले इन्डस्ट्रीको धेरैसँग भेटेको छैन। म भर्खर बुझ्दै छु । बुझेपछि नै भनौँला ल !

मारवाडी समुदाय मनोरञ्जन क्षेत्रको बारेमा अलि नकारात्मक हुन्छन् भन्ने सुनिन्छ । समस्या भएन त परिवारबाट ?

मेरो परिवारमा त्यस्तो समस्या छैन । परिवारको साथ र सहमतिले नै अहिलेको चरणसम्म आइपुगेकी हुँ ।

पहिलो फिल्मलाई लिएर परिवारका सदस्यको कस्तो प्रतिक्रिया दिएका छन् ?
मैले गीतको एडिटिङ हुँदा साना क्लिप्सहरु खिचेर दिदीलाई पठाएँकी थिएँ । आमा र बुबालाई पनि पठाएँ । अनि दिदी त मेरो सपना पूरा भएको देख्नुभएर रुनु भएछ । मलाई पर्दामा देख्दा मेरो परिवार पक्का खुशी हुनेछ । मेरो भाइ सञ्जु होस्टेल बस्छ, ऊ त धेरै एक्साइडेट छ । अस्ति भन्दै थियो ‘गीत आउनेबित्तिकै टिचरलाई पठाइदिनू, म टिचरकै फोनमा हेरुँला !’ १० कक्षामा पढ्दैछ ऊ, उसलाई अहिले मोबाइल बोक्ने छूट छैन नि त ! अहिले ‘साङ्लो’को डबिङ हुँदैछ ।

कत्तिको गाह्रो रहेछ त डबिङ ?
डबिङ गाह्रो छ (भुँइतिर हेर्दै) । फेरि मेरो नेपाली लवज त्यत्ति राम्रो छैन । लवज सुधार्न विराज दाइले मिहिनेत गर्दै हुनुहुन्छ । नेपाली त बुझ्छु तर लवज ठ्याक्कै मिल्दैन । मैले सृष्टि दिदी (श्रेष्ठ)लाई पनि डबिङबारे सोधेकी थिएँ । उहाँले पनि गाह्रो त हुन्छ भन्नु भएको थियो तर सुरु गरिसकेपछि सजिलो हुन्छ भन्नुभयो । तर अझै नेपाली लवजमा समस्या छ । बिस्तारै सुधार गर्दैछु ।

फिल्ममा कस्तो काम भएजस्तो लाग्छ त ?
आफैँलाई त के जज गर्नु ! त्यही हो, नर्भस छु आफ्नो काम हेर्न । डर लागिरहेको छ । तर, कुनै यस्ता दृश्य नि थिए, जुन हेरेर अहो … मैले यस्तो गरेँ है भन्ने त लागेको छ । बाँकी त दर्शकले हातमा हो नि !

विराज भट्टसँग अभिनय गर्न गाह्रो–सहज के–कस्तो लाग्यो ?
पहिला त डराइरहेकी थिएँ । म अलिकति अन्तरमुखी स्वभावकी छु । सुरुमै काम गर्न त गाह्रो भयो । म आफ्नो धारणा उहाँलाई सुनाउँथेँ । उहाँ मेरो सल्लाहलाई लिनुहुन्थ्यो । सल्लाह राम्रो भए प्रयोग पनि गर्नुहुन्थ्यो । बिस्तारै एकदमै रमाइलो वातावरण बन्यो उहाँसँग ।

व्यक्तिगत कुरा नि गरौँ न। सिंगल कि मिंगल ?
सिंगल।

अहिलेसम्म प्रपोज गर्ने केटा आएनन् ?
अहँ, सायद मसँग डराउनु भयो होला (ठट्यौली शैलीमा) । बिहेको अफर भने आको छ । तर, अहिले करियरमै फोकस हुनुपर्ने समय हो । त्यसैले आफन्तबाट आएको बिहेको प्रस्तावलाई नो भनिदिएँ ।